Wedstrijdverslag Phoenix Firebirds - The Slapping Studs

This item was imported from the previous website.

Door Ivar Dorst

We moesten verzamelen om 6 uur 's avonds op het station in Enschede en dan te bedenken dat de wedstrijd pas om 9 uur zou beginnen. Ik had er al genoeg verhalen over gehoord maar om het mee te maken is toch anders. We waren helaas met wat weinig mensen. Maar het voordeel was dat we wel gezellig met zijn alle in 1 busje paste, dus kon er gelijk gewerkt worden aan de teamspirit.

Het was voor mij men eerste wedstrijd dus ik was wel benieuwd hoe het allemaal zou lopen. Ik werd er op voorbereid dat we helemaal kapot zouden gaan omdat we maar met 9 spelers en een gaolie waren. En 2 van die 9 spelers waren mensen van de oude garde, met dank aan de briljante ingeving van Niels om deze mensen zaterdagnacht om 5uur nog even te mailen of ze geen zin hadden om mee te doen. Ze hadden al twee jaar niet meer gespeeld maar speelde zeker niet slecht. In Leiden aangekomen, waar de wedstrijd gespeeld werd, spraken we onze tegenstanders die met het positieve bericht kwamen dat er bij hun mensen mee speelden die zelfs de regels nog niet kende. Maar als dat er een paar zijn in een team van 22 man dan word het toch moeilijk met 9 spelers. We moesten eerst op een kleedkamer wachten maar omdat er bij de scheidsrechters nog ruimte genoeg was voor ons konden we daar bij gaan zitten. Best gezellige gasten die scheidsrechters en dan geven ze ook nog eens advies. Nadat onze oud leden weer wisten hoe ze een uitrusting aan moesten trekken en de ergste roest van hun schaatsen was geveegd gingen we het ijs op. Helaas was de Zamboni kapot en was er voor ons al een wedstrijd geweest waarbij ook al niet gedweild kon worden maarja niets aan te doen. Na een korte warming-up begon de eerste periode. Snel wisselen en verdedigend spelen was de tactiek, maar ook als we die niet hadden gehad was het wel gebeurd want in de eerste periode kwamen we er aanvallend niet aan te pas. Maar na een korte pauze en een goede peptalk begonnen we vol goede moed aan de tweede periode. Het ging gedurende die periode steeds beter en we kregen zelfs een aantal goede kansen alleen helaas gingen die er niet in. In de rust tussen de tweede en derde periode werden de lijnen aangepast, het werd alles of niets we hadden toch eigenlijk al verloren en voor de eer was het wel leuk om nog een paar keer te scoren. Maar helaas, in de derde periode kwamen ook weer een paar goede kansen maar die gingen er ook niet in. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 12-0 niet de meest slechte uitslag van de studs ooit maar ook niet echt goed. Mede dankzij een aantal goede reddingen van Wing is de uitslag niet groter geworden. Alleen jammer dat ze af en toe momenten had waarbij het even niet goed ging en er opeens een paar achter elkaar in lagen.

Maar ondanks de uitslag was het toch een erg gezellige en leerzame avond. Halverwege de terugweg nog even bij een benzinestation gestopt om wat te eten te halen, heerlijk die banaantjes word je zo lekker misselijk van. En om kwart over 2 waren we weer op het station in Enschede en kon iedereen uit gaan rusten voor de training van maandag.